*Un Largo y Cálido Verano*

O paralelismo está moi ben, e se é excusa para poñer unha foto de Paul Newman mellor,

pero aquí, nin longo e todavía menos cálido.

E se se fai longo só se debe ás ausencias e ó que se vos bota de menos a todos aqueles que xa sabedes quen...e a Lu...

"Extrange" tamén podía caber no título en caso de adaptarse a esto;

o divertido é que estes últimos veráns son todos tan distintos... pero tan aburridos, tan vacíos...

E o un vólvese repetir, e van tres...

Pero mirar ó horizonte na praia, mentres sentes os pés anclados na area forte,

cando por ser tarde, o sol xa está baixo e a brisa quente abraza o teu corpo...

e soa, por suposto. Só por un día así en todo o estío, só por eso, suficiente.

*Extrema Pobreza*

Nuestra falta de cabeza es peor que la pobreza

porque no nos ha dejado tener nada.

"Quédate ahí. No te muevas. Ni te menees. Mi felicidad puede que sea rara pero en cuanto sea feliz te haré feliz a ti también, más feliz de lo que...

... jamás soñaste. Cuando me sienta satisfecho , las bondades de la plenitud llegarán a toda la humanidad".

Podería comezar aquí coa definición de "contradicción" extraída directamente do diccionario...pero non o vou facer, todos sabemos xa o que é.
Un "sí" que significa un "non" e un "botarte de menos" que significa "querer terte lonxe": un "abrazo" que non significa nada...
Resulta realmente dificil tentar levar a cabo un camiño que non sexa sinuoso así, unha pauta, un programa de actuación...

¿Sabes o que é vivir cun signo de interrogación inherente a ti?

¿Sabes o que é camiñar cunha cinta escura sobre os teus ollos?

Non ver, significa non entender...Desequilibro...¿que facer?
Para unha persoa estoica resulta a cousa máis dura de levar.
Para unha persoa pasional, ter que esperar é o peor castigo,
e descubrirte masoquista é algo en extremo desagradable.

Unha espiral do máis conflictiva que cada vez que se inicia ten o comezo e a fin cada vez máis preto e o único no que pensa é acabarse para voltar comezar.
E xa non importa o tempo porque todo aquelo que tal espiral conflictiva implica, vai estar sempre presente.

¿Distancia? A distancia é algo absurdo, a distancia non existe, a distancia é unha falacia..non hai metros, non kilómetros, nin voos, países, nin aeroportos...A distancia é o lonxe que ti sentas: alguén que non está pode estar, todo o día se é preciso contigo.

O peor dos castigos no ser humano é a súa capacidade de querer. Aquelo que debería ser unha virtude, algo positivo en tal caso como é ter a capacidade de sentir ou amar, trócase nalgo infernal cando non o podemos dominar. Logra que te autoconsumas que te convertas en pó, que toques fondo, te levantes e te volvas fundir unha e mil veces máis. Ata soñar con arrancarte o peito, ser animal, odiar, autómata quizais...

Tanto tempo xa...aproxímase a unha guerra mundial en termos cronolóxicos, non así en perdas humanas posto que aquí só hai unha, que é sempre a mesma,
a cal, como naquel mito, volve a revivir unha e outra vez para seguir facéndose dano mentres se alonga a contenda. E como bo soldado, xove e inexperto, á cabeza da vangarda nunha guerra de trincheiras sempre remata preguntándose "¿que coño fago aquí?" cando dorme acompañada. Só porque sabe que o inimigo volve vencer, unha e outra vez. Agora ó soldado que loitaba na trincheira faláronlle do que é a "guerra de desgaste". Pensou que se trataba dun termo bélico máis, pero deuse conta de que non, de que esa guerra dana máis que a que remata cun certeiro disparo na cabeza, porque nesa guerra o soldado ten que resistir; resistir nunha guerra que se alonga no tempo, tempo que o soldado descoñece impedíndolle saber cando vai voltar a casa, cando descansará.

*LOndon Calling*

Tal vez no debí dejar que jugaras con mi falda..

((A Berni: flipei co vídeo de Ferreiro...))

*Vidas Cruzadas*

Cando consega que ese olor deixe de ser un máis dos meus sentidos...

Por ver o mesmo cada vez que me levanto, 

tinguindo  todo de escuro...pero xa non importa por aprender a vivir así...

Só se trata de algo mecánico que podes romper alternando o que fas un día á semana...

E todo o que consego lograr rematar, con éxito, deixar cerrado...

é un triunfo que me fai voar máis alto,un pouco máis cada vez...

E eses poucos metros que vou ascendendo seran traducidos en termos cronolóxicos

que só espero, me afasten cada vez máis.

Sopesar actos, sentimentos, vivencias e situacións....

A loita entre razón-corazón que xenera unha presión tan grande no meu peito maltratado,

impide que respire con normalidade cada vez que tento descansar...

Só porque esa luz do fondo do meu corazón se apague.

*Get Back*

JoJo was a man who thought he was a loner 

But he knew it couldn't last 

JoJo left his home in Tucson, Arizona 

for some California grass 

Get back, get back 

Get back to where you once belonged 

Get back, get back 

Get back to where you once belonged 

Get back Jo Jo 

Go home 

Get back, get back 

Back to where you once belonged 

Get back, get back 

Back to where you once belonged 

Get back Jo 

Sweet Loretta Martin thought she was a woman 

But she was another man 

All the girls around her say she's got it coming 

But she gets it while she can 

Get back, get back 

Get back to where you once belonged 

Get back, get back 

Get back to where you once belonged 

Get back Loretta 

Ah, get back 

Yeah, get back 

Get back to where you once belonged 

Yeah get back 

Get back to where you once belonged 

Get back, Ooo 

Get back, Loretta, 

Your mommy's waiting for you, 

Wearin' her high heel shoes and her low neck sweater, 

Get back home, Loretta 

Get back, get back, get back to where you once belonged. 

Get back, get back, get back.